Autofluorescencja dna oka – to obecnie najnowocześniejsza metoda badania siatkówki, polegająca na obserwacji zmian, które zachodzą na jednej z warstw siatkówki -nabłonku barwnikowym.
Obrazowanie z zastosowaniem autofluorescencji dna oka (FAF) stanowi metodę obrazowania in vivo i służy do mapowania rozmieszczenia fluoroforów naturalnie lub patologicznie zmienionego dna oka.
Autofluorescencji dna oka FAF zapewnia informację o stanie nabłonka barwnikowego siatkówki (RPE).
Fluorescencja pochodzi głównie z lipofuscyny, która stanowi pigment oka i produkt uboczny metabolizmu wewnątrzkomórkowego w fotoreceptorach i RPE.
Dzięki zdolności lipofuscyny do fluorescencji (pochłania świata o jednej długości fali oraz emituje światło o innej długości fali), możliwy jest jej pomiar, który daje diagnoście informację o stanie metabolicznym siatkówki.